BLAUWALGEN, GEVAAR VOOR MENS EN HOND.

Wij, als Chesseneigenaar weten dat onze honden houden van zwemmen, plonsen in het water, drinken uit elk slootje. En dat moet kunnen, vinden we, want een Chess kan tegen een stootje. Maar daar zit een addertje onder het gras, of liever een blauwalg onder het wateroppervlak. Steeds vaker wordt er in de Nederlandse wateren blauwalg geconstateerd en wel in hoeveelheden dat het gevaar voor mens en dier kan betekenen.

Blauwalgen of cyanobacteriën zijn eencellige, al uit de oertijd bestaande organismen, die leven van licht, CO2 en in water opgeloste voedingsstoffen. Bij warm weer en een overmaat aan voedingstoffen in het water kan de bacterie zich snel ontwikkelen en een blauw/groene (stinkende) drijflaag op het water vormen. Ook kunnen in bepaalde omstandigheden giffen, zgn. cyanotoxines geproduceerd worden. De aard van de giffen is afhankelijk van de soort blauwalg. Zomer en nazomer zijn de gevaarlijkste periodes. In het algemeen zijn de giffen die geproduceerd worden gevaarlijker bij innemen dan op de huid. Mensen, vooral kinderen, kunnen bij het zwemmen wel eens wat water inslikken. Maar omdat de hond met de bek open zwemt, verkoeling zoekt in het water en dan tevens drinkt of, als hij uit de water komt, zijn vacht oppoetst met zijn tong, is de kans van opname van een dodelijke hoeveelheid gif door een hond veel groter. Bij mens en dier kunnen er naast huid en oogirritaties, klachten als hoofdpijn, braken en diarree ontstaan. Honden en alle warmbloedige dieren, dus ook mensen, die veel van het Anatoxine-a binnen krijgen kunnen overlijden aan hevige krampen en een ademstilstand. Anatoxine-a is een neurotoxine dat de acetylcholine receptor bezet en daardoor overstimulatie en verkramping van de spieren geeft. Een ander gif, Saxitoxine, kan juist een verslapping van de spieren geven omdat het de prikkeloverdracht in de axon van de zenuw tegen gaat, zodat de dieren verlamd raken. Nog weer een andere groep, de Hepatoxines, zijn, zoals de naam zegt, giftig voor de lever en kunnen ook kankerverwekkend zijn.

Al met al genoeg reden om goed uit te kijken in wat voor water u uw hond stuurt of waaruit u hem laat drinken. Laat hem niet in iedere vieze sloot duiken. Neem schoon drinkwater voor hem mee. Droog hem even af als hij uit vies water komt.

Gondje van Zinnicq Bergmann, Dierenarts, Baarn